تبریک روز کودک
دنیای کودکانه، صمیمی ترین دنیایی است که هر لحظه بارها آرزو می کنیم تا کاش می شد یک بار دیگر به این دنیای کودکانه
قدم بگذاریم!
روز کودک مبارک
اشاره
شانزدهم مهر برابر با یازدهم اکتبر هر سال، روز جهانی کودک نام گذاری شده است؛ روزی که باید دیده ها را خوب گشود و این انسان های کوچک را با دقت بیشتری نگریست. فرصتی مناسب تا افق بهتری را برای حل مسائل و مشکلات کودکان باز کنیم و با تحقیق در وظایف، حقوق و عوامل رشد و تعالی کودکان، آینده ای روشن برایشان رقم بزنیم. کودکان ایران اسلامی، آینده سازان این مملکت و امیدهای روشن فردای این آب و خاک هستند؛ کودکانی که در پرتو تعالیم روشنی بخش اسلام، رشد می یابند و سکّان کشتی فردای این مرز و بوم را به دست می گیرند.
انسان کوچک
کودک یک انسان است و هر انسانی به شخصیت خویش علاقه مند و نیازمند ارج گذاری است. احترام به کودک، یکی از عوامل مهم پرورش شخصیت او به شمار می رود. کودکی که مورد احترام و تجلیل قرار گیرد، بزرگوار، شریف و با شخصیت بار می آید و برای حفظ شخصیت خویش از کارهای زشت پرهیز می کند. کودکی که مورد احترام پدر و مادر قرار گیرد، از رفتار آنان تقلید می کند و به دیگران و پدر و مادر احترام می گذارد. کودک، انسانی کوچک و قابل احترام است و از توهین و تحقیر آزرده خاطر می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:«مبادا فردی از مسلمانان را کوچک بشمارید و تحقیر کنید که کوچک آنان، نزد خدا بزرگ است».
ریحانه خوشبو
کودک، موهبتی الهی است که خود منشأ نعمت های بی شمار دیگر است. وجود کودک در خانه، فضای آن را از برکت و مهر و مودت لبریز می کند. فرزند پاره تن والدین و گلی از گل های بهشت است. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «فرزند شما در هفت سال اول، برگ خوشبویی بر ساقه درخت وجودتان است». کودک یعنی نشاط، زندگی، عشق و امید. او گلی است که به امانت به دست پدر و مادر سپرده شده تا در راه تکامل و پرورش او بکوشند، به منزل مقصودش برسانند و زمینه های رشد و بالندگی او را فراهم آورند. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده است: «فرزند شایسته، گلی است از گل های بهشت».
روز سیزدهم مهر ماه هر سال به عنوان روز نیروی انتظامی و آغاز هفته بزرگداشت ناجا نام گذاری شده است . علت این نام گذاری آن است که پلیس ایران برای مدتهای طولانی از دو قسمت مهم پلیس شهری و ژاندارمری (مرزی و روستایی) تشکیل شده بوده ، کمیته انقلاب اسلامی نیز به عنوان یکی از ارکان مهم حفظ نظم و امنیت داخلی و دفاع از ارزشهای انقلاب در داخل کشور در بعد از پیروزی انقلاب به این مجموعه افزوده شد
اعضای کودک
و نوجوان کتابخانه اسفرورین در روز 9مهر،که سالروز شهادت نوجوان غیور فلسطینی، محمد الدوره
را روز همبستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی نامیده‌اند دور هم جمع شدند تا یاد و خاطره این مردان کوچک دفاع از سرزمین‌های
مقدس گرامی داشته شود.
در این نشست قصه گویی ابتدا بیان شد 12 سال پیش در سال 2000 میلادی در چنین روز
"محمد الدره" نوجوان 12 ساله فلسطینی هنگامی که پشت پدرخود مخفی شده بود
تا از آتش نظامیان صهیونیستی در امان باشد ، توسط یک سرباز مسلح به سلاح گرم با
شلیک چند گلوله دربرابر دیدگان پدر، مردم و شبکه های خبری به شهادت رسید .
سخن گفتن از رنج های کودکان فلسطینی، هیچ گاه عمق آن را نمی کاود و هر چه فریاد
بزنیم که بچه های فلسطینی هم در خیابان های تمیز شهر، مغازه های اسباب بازی فروشی
می خواهند، فقط فریاد زده ایم. در این میان، روزانه، کودکانی در اوج مظلومیت و بی
گناهی، نه فقط شکنجه می شوند، بلکه دارند رو به نابودی می روند.
نگاهی به کودکان فلسطینی با رویکرد آینده سازان انتفاضه و لزوم هم بستگی و هم دردی با آنان به عنوان پشتیبانی از آینده انتفاضه، رهیافت اصلی این گونه نشستها است.
در این نشست قصه گویی کودکان و نوجوانان دانش آموز عضو کتابخانه اسفرورین یا آور شد روز هم بستگی با کودکان و نوجوانان فلسطینی، دو مفهوم انسجام و فلسطین را در ذهن این دانش آموز ایرانی پررنگ تر می شود . هم زاد پنداری با دانش آموز فلسطینی و حضور ناخودآگاه او در گوشه ای از ذهن آینده ساز ایرانی، رویکرد آینده ایران به فلسطین را تا حد بسیاری تضمین می کند..
اعضای کتابخانه به بهانه گرامیداشت روز مولانا هشتم مهر ماه نشست صمیمی شعرخوانی با محوریت مثنوی را برگزار کردند.
جلسه خوانش مثنوی معنوی ، با حضور نوجوانان عضو کتابخانه در محل کتابخانه اسفرورین برگزار گردید .
در جلسه خوانش مثنوی معنوی ، ابتدا اشاره ای به روز بزرگداشت مولوی شد و بیان شد مثنوی خوانی را ، که در اینجا منظور از آن خواندن اشعار مثنوی معنی با آواز خوش است و نام کتاب مثنوی و معنوی مولوی شعری از مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شاعر و صوفی ایرانی است.
این کتاب از ۲۶٬۰۰۰ بیت و ۶ دفتر تشکیل شده و یکی از برترین کتاب‌های ادبیات عرفانی کهن فارسی و حکمت پارسی پس از اسلام است. این کتاب در قالب شعری مثنوی سروده شده‌است؛ که در واقع عنوان کتاب نیز می‌باشد. اگر چه قبل از مولوی، شاعران دیگری مانند سنائی و عطار هم از قالب شعری مثنوی استفاده کرده بودند ولی مثنوی مولوی از سطح ادبی بالاتر برخوردار است. در این کتاب ۴۲۴ داستان پی‌درپی به شیوهٔ تمثیل داستان سختی‌های انسان در راه رسیدن به خدا را بیان می‌کند. هجده بیت نخست دفتر اول مثنوی معنوی به نی‌نامه شهرت دارد و چکیده‌ای از مفهوم ۶ دفتر است. این کتاب به درخواست شاگرد مولوی، حسام‌الدین حسن چلبی، در سالهای ۶۶۲ تا ۶۷۲ هجری/۱۲۶۰ میلادی تألیف شد. عنوان کتاب، مثنوی، در واقع نوعی از ساختار شعری است که در این کتاب استفاده می‌شود.
در این نشست ضمن معرفی کتاب مثنوی و معنوی و بیان زندگی نامه مولانا اشعار این کتاب ارزشمند جمع خوانی شد.
هشتم مهر به عنوان روز مولانا نام گذاری شده است. این مطلب به همین مناسبت نوشته شده اما نگاهی صرفا ادبی و تاریخی ندارد وبه زوایای دیگر هم پرداخته شده است...
هشتم مهرماه در تقویم رسمی به عنوان روز بزرگداشت مولانا نام گذاری شده است. شما در فضای اینترنت این مطلب را می خوانید و با یک جُست و جوی ساده می توانید اطلاعات متنوعی دربارۀ این شاعر بزرگ پارسی گوی کسب کنید و از این رو قصد تکرار انبوه مطالبی که دربارۀ او منتشر شده را ندارم و تنها چند نکته را یادآور می شوم.
هر چند معرفی کوتاه او در ابتدا ضرورت دارد: جلال‌الدین محمد بلخی شهره به مولوی و مولانا و رومی در ششم ربیع الاول سال 604 هجری قمری در شهر بلخ دیده به جهان گشود. نام کامل او «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده است. در قرن‌های بعد القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» نیز برای او به کار رفته و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند.
مولانا 68 سال زندگی کرد و در قونیه در ترکیه امروز مدفون است.
مولانا با مثنوی معنوی و غزلیات شمس ماندگار شده و البته آثار دیگری هم از او بر جای مانده است. اما مولانا جلال الدین محمد رومی بلخی به چه کار امروز ما می آید و چرا در هشتم مهرماه از او یاد می کنیم؟
1.مولانا زاده بلخ و مدفون در قونیه است و هیچ یک از این دو شهر اکنون در محدودۀ جغرافیای کنونی ایران امروز نیستند. اما مولانا را به عنوان چهره ای ایرانی می شناسیم. زیرا هویت اصلی او شعر گویی به زبان پارسی است. این ویژگی اما می تواند مایه همبستگی در یک جغرافیای فرهنگی و فراتر از جغرافیای سیاسی باشد. کدام عنصر، قوی تر از مولانا می توانید یافت که میان ایران و افغانستان و ترکیه همبستگی ایجاد کند؟
2. در میان شاعران برجسته زبان پارسی آثارهیچ یک حتی خیام مانند او قابلیت ترجمه به زبان های غربی را ندارد و نزد مردمان مغرب زمین قابل فهم و شگفت انگیز نیست. درست است که خیام هم پس از برگردان فیتز جرالد به انگلیسی زبان ها شناسانده شد و هر چند «می» خیامی با «می» حافظ متفاوت است اما در ترجمه باز آن تصویر واقعی از خیام منعکس نشده است. حال آن که اندیشۀ مولانا را تا اندازۀ زیادی می توان به زبان های دیگر برگرداند.
3. در سال های اخیر قابلیت موسیقایی اشعار مولانا یا منتسب به او شکوفا شده است. زمان زیادی از انتشار ترانه ای از « علیرضا عصار» نگذشته (من دزد شب رو نیستم، من پهلوان عالم ام) که کیهان تیتر زد: خودت دزد شب رویی! و ظاهرا نمی دانستند شعر از مولانا یا منسوب به اوست. حالا دیگر خوانندگان دیگر هم اشعار مولانا را می خوانند و مشهورتر از همه محسن چاووشی است.
