دھه کرامت، دھه اول ماه ذی العقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه(علیھالسلام) و پایانش با ولادت حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا(علیه السلام) می باشد.این دھه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاھیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دھه کرامت یادآور لطیف ترین علائق و مھر و وفاھای کم نظیر یک خواھر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است. مھر و وفایی که خواھر مھربان و دلداده را به ھجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است. مھربانی که جز در مورد امام حسین و حضرت زینب (علیھما السلام) سابقه ندارد. دھه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آھنین زنان بزرگ و بانوان و الامقام و گرانقدر جھان می باشد. تمام مفاھیم سازنده ای که ما در فرھنگ اسلامی داریم در این دھه تداعی می شوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیھماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و ... است. دھه کرامت یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است و این که می توانند رھبری دل ھای صدھا میلیون مسلمان را در طی اعصار عھده دار بشوند. دھه کرامت یادآور زھرا و زینب (علیھما السلام) است. تمام مفاھیم سازنده ای که ما در فرھنگ اسلامی داریم در این دھه تداعی می شوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیھماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و ... است. دھه کرامت یادآور تمام خوبی ھاست. و یادآور جمال انسانی است. اکنون اطلاعاتمان را در باره ی این بزرگواران بالا می بریم امام صادق(ع)پیش از ولادت کریمه آل محمد(ص) فرمود: خدا را حرمى است و آن مکه است،امیرمؤمنان را حرمى است و آن کوفه است،و ما اھل بیت را حرمى است و آن قم است.بزودى بانویى به نام فاطمه از تبار من در آن جا دفن شود که ھر کس به زیارتش بشتابد،بھشت بر او واجب مى گردد.
